Με έξι ψήφους υπέρ έναντι τριών κατά (οι έξι συντηρητικοί έναντι των τριών προοδευτικών), το Δικαστήριο έκρινε ότι «ο πρόεδρος δεν χαίρει καμίας ασυλίας για τις μη επίσημες ενέργειές του» αλλά «έχει δικαίωμα, τουλάχιστον, στο τεκμήριο της ασυλίας όσον αφορά τις επίσημες πράξεις του».